Merak ediyorum da
kaçımız ileriye dair bir fikre kapılmadan, her an ölebileceğinin bilinci ile anı
yaşayabiliyor? Birçoğumuz anı yaşamanın çok uzağındayız. Birçok gereksiz şeye
kafa yoruyor ve yine birçok gereksiz insanı önemsiyoruz. Oysaki hayat geçmişi
ve geleceği kafamıza takarak geçirilmeyecek kadar kısa.
Bana kalırsa insanın
içinde ölmeden önce hiçbir ukde kalmamalı. Ne yapmak istiyorsun mesela? Hiç
balona bindin mi? Binmediysen ya da tekrar binmek istiyorsan şu an iyi bir
fırsat. Ya da paraşütle atlamak falan mı istiyorsun, git ve atla. Bilmiyorum
işte içinden geldiği gibi yaşa, yapmak istediğin her şeyi yap. İleride keşke
ile başlayan söyleyebileceğin hiçbir cümle kalmasın. Biliyorum ki birçoğunuz “İyi
hoş ama… “ ile başlayan cümleler kuracaksınız. Ne olabilir mesela? Hıh
çocuklarınızın daha rahat bir yaşam geçirmesi için onlara güzel bir miras
hazırlıyorsunuz, ee bunun için de çalışmalısınız her istediğinizi yapamazsınız.
Öyle mi? Peki ya ileride torunlarınıza yaşamınıza dair ne anlatmayı
planlıyorsunuz? “Bak çocuğum ben çok çalışırdım, dosyaların arasında
kaybolurdum.” Ya da “Aslına bakarsan sana anlatabileceğim pek bir şey yapmadım,
ama en önemlisi senin yaşamını daha iyi şartlarda sürdürmen için para
biriktirdim.” Falan mı söyleyeceksiniz
onlara yoksa “ Bir keresinde arkadaşlarla kampa çıktık, gece geç saatlerde bir
sesle uyandım. Etrafı kolaçan ettikten sonra yatağıma doğru ilerledim derken,
bir de baktım ki yatağın yanında küçük bir sincap ayağından yaralanmış ve
yürüyecek hali yok. Eee doğal olarak da kaçamıyor, hemen ilk yardım
malzemelerimizi kapıp ayağını sardık. Biraz da su verdikten sonra o da
canlandı, sabah uyandığımızda ise yoktu sanırım iyileşip de uzaklaşmış.” Gibi anılar
anlatarak küçük torunlarınızın ya da çocuklarınızın gözünde kahraman mı olmak
istersiniz? Ben kendi dedemi gözümün önüne getiriyorum da gençliğine dair
anlatabileceği sadece birkaç anı biriktirmiş. Ve dönüp dolaşıp onları
anlatıyor. Şahsen ben ileride böyle boş yaşamış bir anane ya da babaanne olmak
yerine, her fırsatta anı biriktirmiş biri olmayı tercih ederim. Siz de
çocuklarınıza “Aah ah bizim zamanımızda öyle değildi, şöyleydi ben hep
çalıştım. Sizin zamanınızda dünyaya gelmek vardı.” Gibi cümleler kurmak
istemiyorsanız çok geç olmadan kendinize biraz anı biriktirin. Böylesi hem
sizin mutluluğunuz için daha iyi olacak, hem de ileride sizin dırdırınızı
çekmek zorunda kalacak çocuklarınız için. :] :] Bilmiyorum işte şimdi
gelecekten bahsettik, ama geçmişe de takılıp yaşadığımız zamanı unutmamak
lazım.
Kısacası önemli olan ne geçmiş, ne de gelecek; geçmiş zaten
çoktan geçip gitmiş, gelecekte bir gün mutlaka gelecek. Önemli olan şu an nasıl
yaşadığımız. Unutmayın bugün dünün yarınıydı ve yarının da dünü olacak. :]
-Bayanbilen-
"anı yaşamak" bırak bunu uygulamayı bu cümleyi kurmayalı 4 yıl oldu ! :)
YanıtlaSilKim bilir bugün bu cümleyi uygulamak için iyi bir fırsattır belki! :]
Sil