Günce..♥ 45 | Anı yaşamak! ♥

 Merak ediyorum da kaçımız ileriye dair bir fikre kapılmadan, her an ölebileceğinin bilinci ile anı yaşayabiliyor? Birçoğumuz anı yaşamanın çok uzağındayız. Birçok gereksiz şeye kafa yoruyor ve yine birçok gereksiz insanı önemsiyoruz. Oysaki hayat geçmişi ve geleceği kafamıza takarak geçirilmeyecek kadar kısa.

 Bana kalırsa insanın içinde ölmeden önce hiçbir ukde kalmamalı. Ne yapmak istiyorsun mesela? Hiç balona bindin mi? Binmediysen ya da tekrar binmek istiyorsan şu an iyi bir fırsat. Ya da paraşütle atlamak falan mı istiyorsun, git ve atla. Bilmiyorum işte içinden geldiği gibi yaşa, yapmak istediğin her şeyi yap. İleride keşke ile başlayan söyleyebileceğin hiçbir cümle kalmasın. Biliyorum ki birçoğunuz “İyi hoş ama… “ ile başlayan cümleler kuracaksınız. Ne olabilir mesela? Hıh çocuklarınızın daha rahat bir yaşam geçirmesi için onlara güzel bir miras hazırlıyorsunuz, ee bunun için de çalışmalısınız her istediğinizi yapamazsınız. Öyle mi? Peki ya ileride torunlarınıza yaşamınıza dair ne anlatmayı planlıyorsunuz? “Bak çocuğum ben çok çalışırdım, dosyaların arasında kaybolurdum.” Ya da “Aslına bakarsan sana anlatabileceğim pek bir şey yapmadım, ama en önemlisi senin yaşamını daha iyi şartlarda sürdürmen için para biriktirdim.”  Falan mı söyleyeceksiniz onlara yoksa “ Bir keresinde arkadaşlarla kampa çıktık, gece geç saatlerde bir sesle uyandım. Etrafı kolaçan ettikten sonra yatağıma doğru ilerledim derken, bir de baktım ki yatağın yanında küçük bir sincap ayağından yaralanmış ve yürüyecek hali yok. Eee doğal olarak da kaçamıyor, hemen ilk yardım malzemelerimizi kapıp ayağını sardık. Biraz da su verdikten sonra o da canlandı, sabah uyandığımızda ise yoktu sanırım iyileşip de uzaklaşmış.” Gibi anılar anlatarak küçük torunlarınızın ya da çocuklarınızın gözünde kahraman mı olmak istersiniz? Ben kendi dedemi gözümün önüne getiriyorum da gençliğine dair anlatabileceği sadece birkaç anı biriktirmiş. Ve dönüp dolaşıp onları anlatıyor. Şahsen ben ileride böyle boş yaşamış bir anane ya da babaanne olmak yerine, her fırsatta anı biriktirmiş biri olmayı tercih ederim. Siz de çocuklarınıza “Aah ah bizim zamanımızda öyle değildi, şöyleydi ben hep çalıştım. Sizin zamanınızda dünyaya gelmek vardı.” Gibi cümleler kurmak istemiyorsanız çok geç olmadan kendinize biraz anı biriktirin. Böylesi hem sizin mutluluğunuz için daha iyi olacak, hem de ileride sizin dırdırınızı çekmek zorunda kalacak çocuklarınız için. :] :] Bilmiyorum işte şimdi gelecekten bahsettik, ama geçmişe de takılıp yaşadığımız zamanı unutmamak lazım.

Kısacası önemli olan ne geçmiş, ne de gelecek; geçmiş zaten çoktan geçip gitmiş, gelecekte bir gün mutlaka gelecek. Önemli olan şu an nasıl yaşadığımız. Unutmayın bugün dünün yarınıydı ve yarının da dünü olacak. :]

♥

-Bayanbilen-